Niedoceniany orzech włoski i jego właściwości. Wyciąg z orzecha, w czym pomaga?

Orzech włoski jest uprawiany głównie w celach spożywczych ze względu na jadalne nasiona, nazywane orzechami, a także w celach leczniczych oraz kosmetycznych, gdzie zastosowanie znalazły liście oraz zielone okrywy orzecha.

 

Wartość odżywcza orzechów włoskich

Orzechy włoskie są przede wszystkim dobrym źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych, takich jak kwas linolowy, stearynowy i oleinowy. Zawartość białka w orzechach włoskich wynosi ok. 20%, a w jego składzie zidentyfikowano takie aminokwasy, jak alanina, leucyna, izoleucyna, fenyloalanina oraz lizyna. Na uwagę zasługuje również wysoka zawartość fosforu i wapnia, a także witamin z grupy B (zwłaszcza witaminy B1). Orzechy włoskie są również dobrym źródłem selenu w naszej diecie, przy czym zawartość tego pierwiastka w orzechach zależy od zasobności gleby w selen.

 

Wpływ spożywania orzechów włoskich na zdrowie

Bez wątpienia, orzechy włoskie dzięki wysokiej wartości odżywczej zaliczane są do jednych z najzdrowszych, a ich regularne spożywanie ma niewątpliwie dobroczynny wpływ na nasz organizm. Jak wykazano, spożywanie orzechów włoskich może poprawić pamięć i koncentrację a także wzmacniać układ odpornościowy oraz zwiększać sprawność fizyczną. Orzech włoski ze względu na obecność błonnika może ponadto korzystnie wpływać na pracę przewodu pokarmowego. Wprowadzenie do diety niewielkiej ilości orzechów włoskich może mieć również dobroczynny wpływ na  utrzymanie masy ciała oraz zmniejszenie ryzyka wystąpienia choroby wieńcowej, miażdżycy oraz cukrzycy. Co więcej, ich spożywanie może powodować obniżenie poziomu cholesterolu.

 

Zastosowanie innych surowców orzecha włoskiego

Warto wspomnieć, że w lecznictwie mają zastosowanie nie tylko same orzechy ale również inne surowce pozyskiwane z tego niezwykłego drzewa. Liście i okrywy owoców skutecznie zwalczają bakterie i grzyby, a ponadto są pomocne w likwidowaniu stanów zapalnych. Działanie przeciwbakteryjne ekstraktu z orzecha włoskiego porównywano ze skutecznością olejku eterycznego z drzewa herbacianego, a także antybiotyków. Wyciągi z orzecha zmniejszają ponadto stężenie cholesterolu i glukozy we krwi. Działanie hipoglikemiczne ekstraktu z liści orzecha włoskiego udowodniono w badaniu na modelu zwierzęcym. Po czterech tygodniach podawania ekstraktu odnotowano znacząco niższe poziomy glukozy, hemoglobiny glikowanej, całkowitego cholesterolu oraz trójglicerydów w surowicy krwi szczurów. Wskazuje to na potencjalną możliwość stosowania liścia orzecha włoskiego w cukrzycy typu 2. Preparaty z liści i okryw owoców orzecha wspomagają ponadto leczenie nieżytów przewodu pokarmowego, biegunki, owrzodzeń i krwawień wewnętrznych. Oprócz tego wyciągi z orzecha włoskiego z powodzeniem łagodzą egzemy, trądzik, liszaje oraz zapalenie jamy ustnej.

Orzech włoski odgrywał także dość znaczącą rolę w medycynie ludowej. Owoce konsumowano dla wzmocnienia wzroku, nalewką alkoholową z zielonych owoców i liści próbowano zwalczać gruźlicę skóry, a odwar stosowano nie tylko w leczeniu podagry, ale też do płukania gardła przy anginach i nacierania skóry w miejscach, gdzie wystąpiły wrzody i oparzenia. Natomiast olej służył jako maść, środek przeczyszczający i eliminujący pasożytnicze robaki. W medycynie chińskiej liść orzecha włoskiego stosuje się natomiast do leczenia astmy, choroby beri-beri, impotencji i zaparć, w medycynie indyjskiej natomiast jest on stosowany w reumatyzmie.

 

 

 

Juglon – tajna broń orzecha?

Juglon jest substancją uwalnianą z drzewa orzecha włoskiego, a także orzecha czarnego (na jego temat przeczytasz w dalszej części postu). Jak wykazano substancja ta hamuje wzrost i rozwój większości roślin. Z drugiej strony juglon jest cenną substancja dla człowieka. Wykorzystywany jest on w różnych dziedzinach przemysłu, szczególnie zaś w medycynie i kosmetologii. To właśnie on odpowiada za działanie przeciwpasożytnicze orzecha. Z drugiej przypuszcza się, że juglon może mieć potencjalne właściwości mutagenne i kancerogenne.

 

Zastosowanie w kosmetyce

Jak już wspomniałam orzech włoski posiada właściwości przeciwzapalne. Ponadto ekstrakt z liści orzecha włoskiego posiada właściwości ściągające, które zawdzięcza obecności garbników. Wykazano, że obecność w surowcu juglonu i olejku eterycznego odpowiada za działanie przeciwdrobnoustrojowe surowca, natomiast taniny działają ściągająco. Z tego względu zewnętrznie orzech włoski stosuje się powszechnie w kosmetyce w leczeniu łagodnych stanów zapalnych skóry oraz nadmiernej potliwości dłoni i stóp. W niektórych krajach orzech włoski używany jest także w leczeniu łupieżu, swędzenia skóry głowy oraz jako środek myjący. Dzięki właściwościom barwiącym juglon pozyskiwany z orzecha jest często stosowany jako składnik samoopalaczy i farb do włosów.

 

Bezpieczeństwo stosowania i działania niepożądane

Jedyne opisywane przypadki działań niepożądanych orzecha włoskiego dotyczą hiperpigmentacji i stanów zapalnych skóry. Jako że najwięcej juglonu znajduje się w świeżych łupinach orzechów, większość przypadków hiperpigmentacji i podrażnień skóry występuje u osób zajmujących się ich zbiorem i obróbką. Objawy są najczęściej łagodne, a hiperpigmentacja przejściowa. Nie zaleca się jednak stosowania surowców pozyskiwanych z orzecha włoskiego na rozległe obszary skóry i w postaci opatrunków.

 

Orzech czarny – mniej znany kuzyn orzecha włoskiego o niezwykłych właściwościach

Orzech czarny to mniej znany w Polsce kuzyn orzecha włoskiego, który występuje naturalnie w rejonach Ameryki Północnej. Orzech czarny, podobnie jak orzech włoski, posiada wiele cennych właściwości zdrowotnych. Regularne spożywanie wyciągu z orzecha czarnego zapobiega takim objawom, jak bóle brzucha i niestrawność. Zawarty w orzechu czarnym juglon skutecznie zwalcza bytujące w organizmie człowieka pasożyty, bakterie, wirusy i grzyby. Wciąg z orzecha czarnego może być ponadto skuteczny w leczeniu kandydozy.

 

Orzech zarówno włoski, jak i czarny posiada wiele cennych właściwości zdrowotnych. Z tego względu ekstrakt z orzecha włoskiego mam zawsze przy sobie, czy to w podręcznej apteczce czy w kosmetyczce.

 

Literatura:

1. Croitoru A, Ficai D, Craciun L, Ficai A, Andronescu E. Evaluation and exploitation of bioactive compounds of walnut, Juglans regia. Curr Pharm Des. 2019 Mar 29.
2. Hayes D, Angove MJ, Tucci J, Dennis C. Walnuts (Juglans regia) Chemical Composition and Research in Human Health. Crit Rev Food Sci Nutr. 2016 Jun 10;56(8):1231-41.
3. Schwindl S, Kraus B, Heilmann J. Phytochemical study of Juglans regia L. leaves. Phytochemistry. 2017 Dec;144:58-70.
4. Panth N, Paudel KR, Karki R. Phytochemical profile and biological activity of Juglans regia. J Integr Med. 2016 Sep;14(5):359-73.