Rok, który zmienił nasze życie. Klara.

Rok, który zmienił wszystko.

Mija rok, od kiedy urodziłam naszą Córeczkę Klarę. To był magiczny czas, pełen miłości, niespodziewanych wrażeń, poznawania małego człowieka i siebie na nowo. Odgadywania Jej potrzeb i swoich emocji. Ogromnych zmian, za które jestem Jej wdzięczna.

To niesamowite, że istota, która nie potrafi jeszcze mówić, może tak wiele przekazać. Że istota, która nie potrafi czytać, potrafi tak dobrze uczyć. Klara nauczyła mnie, że sensem istnienia jest życie dla drugiej osoby. Dzięki Niej zrozumiałam, że rodzina jest najważniejsza. Dzięki Niej wiem, że Klara i Robert są dla mnie najważniejsi.

To niesamowite, że istota, która nie przepracowała ani jednego dnia, tak wyraźnie potrafi pokazać równowagę między życiem prywatnym a zawodowym. Wcześniej o równowadze dużo wiedziałam, wydawało mi się nawet, że ją praktykowałam. Dopiero Klara pozwoliła mi ją w pełni zrozumieć i zastosować w swoim życiu.

To niesamowite, że istota, której charakter i osobowość wciąż się kształtują, potrafi zmieniać priorytety. Klara moje zmieniła. Brudna, niewyspana, bez wolnej chwili na ulubiony trening, a mimo to najszczęśliwsza na świecie. Dzisiaj taka jestem. Jeszcze rok temu było to dla mnie nie do pomyślenia.

To niesamowite, że istota, której towarzystwo jeszcze ogranicza się do członków rodziny, tak dobrze zna się na ludziach. Ona uczy mnie wyrozumiałości i empatii dla innych. Może oni się złoszczą, bo im czegoś brakuje? Może krzyczą na zewnątrz, bo w środku płaczą? Gdy Klarcia płacze, to Ją przytulam. Długo i mocno. Każdy tego potrzebuje.

To niesamowite, że istota, która nie zna podstaw filozofii greckiej tak wiele wie o stoicyzmie. Praktykuje mindfulness bez wyjaśniania zasad medytacji. Wygląda na to, że dla Niej bycie tu i teraz jest doskonale znane. Ta cierpliwość i bycie „tu i teraz” są trudniejsze, niż układ „walka na macie” w moim karate.

To niesamowite, że mała i bezbronna istota ma moc zmieniania dorosłego człowieka. Dzięki Niej zrobiłam miejsce na słabości. Już nie wymagam od siebie bezwzględnej wytrwałości, nie zatrzymuję łez, gdy płyną. Czuję się bezpieczna obok Niej, choć wiem, że gdyby ktoś miał zrobić Jej krzywdę, stałabym się lwicą – najbardziej bojową fighterką na świecie.

To niesamowite, że istota, która wymaga stałej atencji i opieki, zapewnia bezkresny relaks. Spędzanie czasu z Klarą jest największą nagrodą, ulubioną rozrywką. Bycie mamą przynosi największą ulgę na świecie.

To niesamowite, że trzecia istota jeszcze bardziej łączy dwójkę zakochanych ludzi. Dziecko zbliża rodziców, uwalnia zakopane pokłady uczuć, uświadamia, że są dla siebie najważniejsi. Dla tatusia nocne pobudki stały się równie ważne, co strzelanie goli w najważniejszych meczach, a to połączenie wrażliwości i siły jest jeszcze bardziej męskie, niż jego wysportowane ciało.

Córeczko, pamiętaj:

Że Ci dziękuję.

Że Cię kocham.

Że jesteś najważniejsza.

Foto Marta Wojtal