Lęk przed porodem w czasach pandemii 

Okazuje się, że dla wielu osób trwająca sytuacja jest ogromnym wyzwaniem. W szczególności dla kobiet będących w ciąży, a w głównej mierze dla tych, które mają zostać mamami po raz pierwszy. Często o Was myślę!

Wiem, że w takich momentach bardziej niż kiedykolwiek potrzebujemy poczucia bezpieczeństwa, aby móc przygotować się na ten ważny dla nas dzień. Nasze myśli nieustannie krążą wokół zdrowia, spokoju i bezpiecznego rozwiązania. 

Tymczasem, w dobie wszystkich doniesień medialnych na temat sytuacji pandemii w świecie, ba! naszej miejscowości, która wydawała się tak daleka od tego wszystkiego odczuwamy coraz większy strach i niepokój. 

Poświęcenie

Nie taki scenariusz sobie wyobrażałyśmy na ten piękny okres. To miał być czas troski, wsparcia, zrozumienia i bycia razem.

Natomiast dziś świat się zatrzymał i nagle nasze wyobrażenia, plany zostały mocno zweryfikowane. Miał być poród rodzinny, wśród najbliższych… tymczasem zapowiada się samotny poród i samodzielne dochodzenie do siebie po wszystkim bez naszych najbliższych obok.

To jest POŚWIĘCENIE, a kto jeśli nie MAMA rozumie znaczenie tego słowa najbardziej. Dla dzieci jesteśmy w stanie przenosić góry i wiem, że wszystkie damy radę, bo mamy siłę, której czasem sobie nawet nie jesteśmy w stanie uświadomić. I nawet jeśli przychodzi nam to z ogromną trudnością, to wiedzmy, że to naturalny strach pomieszany z niepewnością. Ale on minie! 

Minie, bo szczęśliwie mamy świadomość, jak możemy wpłynąć i reagować na to, co dzieje się wokół nas. Choć to bardzo trudne. Wszystko zależy od nas samych. 

I Kochane, doskonale to rozumiem… Między innymi dzięki Waszym wiadomościom zdaję sobie sprawę, że nie jesteśmy w tym same. Pokonamy ten strach, bo wiemy jaką moc ma wzajemne wsparcie i pozytywne myślenie. Myślmy o tym czasie jak o wyzwaniu, które przejdziemy z głową do góry, mimo niesprzyjających warunków. Siła kobiet jest potężna, udowadnialiśmy to już wielokrotnie. 

Nie jesteśmy same!

Na koniec, pamiętajmy przyszłe mamy, że nie jesteśmy same. W szpitalach dostaniemy mnóstwo wsparcia nie tylko od lekarzy, ale i całego personelu, w tym od położnych, które będą tam z nami i dla naszego maleństwa. Wierzę, że tego właśnie doświadczymy. 

Starajmy się pozbyć myśli „a co będzie, jeśli …” 

Skupmy się na trwającej pięknej chwili i starajmy się myśleć o pozytywach – mniejszych lub większych, bo na pewno je znajdziemy w całej sytuacji. Tymczasem, spędzajmy spokojnie chwile w domu, ładujmy „akumulatory”, bo zaraz będziemy potrzebować turbo mocy!

Proste czynności i rzeczy, które mogą nam pomóc:

• Kąpiel
• Słuchanie muzyki
• Czytanie zaległych książek
• Ćwiczenia – jeśli możecie je wykonywać
• Przygotowanie pokoiku dla maleństwa
• Rozmowy z osobami, które budzą pozytywne emocje – inne nie będą nam teraz potrzebne
• Dbanie o siebie i swoich najbliższych
• Ufanie sobie
• Uśmiechanie się

Najważniejsze jest, aby odrzucić lęki i zaufać. Komu? Tutaj odpowiedź zostawiam Wam…