Jelita cz. II droga do równowagi

Jelita Część II

Tak jak już wspominałam, wiele schorzeń leczymy popularnymi sposobami nie zdając sobie sprawy,  że są wynikiem chorych jelit. Na samym szczycie tej niechlubnej listy znajduje się otyłość.

Często szukamy sposobu na radzenie sobie z nadmiernymi kilogramami stosując rozmaite diety, ale nie przyniosą długotrwałego rezultatu jeżeli jej przyczyną są zaburzenia flory bakteryjnej jelit. Ostatnie badania dowodzą, że to ona odpowiada za uczucie głodu i procesy trawienia.

Równowaga flory bakteryjnej może być zachwiana w kilku przypadkach:

• stosujemy niesterydowe leki przeciwzapalne, antybiotyki lub tabletki antykoncepcyjne
• spożywamy za dużo zbóż, warzyw strączkowych, przetworzonych węglowodanów, kwasów Omega 6 i tłuszczy trans
• łapiemy częste infekcje
• żyjemy w stresie
• mamy niedobory witamin i minerałów
• nie wysypiamy się

Mówiąc o kondycji naszych jelit nie sposób pominąć drożdżaków Candida. Zagospodarowują one resztkami pokarmowymi i odżywiają się cukrami prostymi pozostałymi w masie kałowej nie czyniąc żadnych szkód i nie wywołując chorób. Są nazywane drożdżakami, ale w odpowiednich warunkach mogą zakiełkować i zapuścić korzenie, z których wyrasta grzybnia. Wraz z bakteriami stanowią one naturalną mikroflorę jelit człowieka. W normalnych warunkach drobnoustroje jelitowe nieustannie konkurują między sobą o dostęp do pożywienia, dzięki czemu samoistnie utrzymuje się między nimi równowaga ilościowa (homeostaza). Łatwo jednak ją zachwiać na korzyść drożdżaka dostarczając większej ilości cukrów prostych, lub antybiotyku przeciwbakteryjnego.

Drożdżaki te często są mylone z grzybami Candida, które są pasożytami, patogenami i wykorzystują każde osłabienie systemu odpornościowego żywiciela by rozrosnąć się w jego tkankach uszkadzając je. Grzyb wytwarza w tym miejscu ognisko grzybicze, co bardzo często objawia się stanem zapalnym, nie żywi się on jednak resztkowymi substancjami, które pozostają po  rozpadzie komórek. Stają się one natomiast doskonałym pożywieniem dla groźnych bakterii gronkowca i paciorkowca.

Jeżeli drożdżak Candida trafia n odpowiedni dla siebie grunt to zapuszcza korzenie i wyrastają z niego grzyby, które po jakimś czasie również produkują zarodniki. Te natomiast są organizmami zdolnymi do samodzielnego życia i w zależności od warunków – mogą zakiełkować w podłożu przekształcając się w grzyby, albo żyć i rozmnażać się przez pączkowanie jak drożdże. Grzyby i drożdżaki Candida różnią się od siebie wyglądem, kształtem, sposobem odżywiania i rozmnażania, a także środowiskiem, w którym żyją. Pierwsze z nich i są w gruncie rzeczy pożytecznymi komensalami, zaś grzyby Candida to groźne, chorobotwórcze pasożyty. Wyjaśnienie tej kwestii jest niezwykle istotne ze względu na ustalenie tego, na co mamy się leczyć – czy leczyć na obecności drożdżaków Candida w jelicie grubym, czy na wywołane przez nie grzybice organizmu.

Wiemy, że drożdżaki Candida występują w jelicie grubym jako naturalny element tego środowiska, zaś ich obecność w kale świadczy tylko o tym, że drożdżaki Candida znajdują się na swoim miejscu, co rzecz jasna nie ma nic wspólnego z chorobą.

Warto jednak kontrolować rozwój drożdżaków i nie dopuszczać do zbyt dużej ilości cukrów prostych w jelicie grubym.

W tym  celu warto:

• wspomóc wchłanianie ich już w jelicie cienkim poprzez dokładne żucie i gryzienie pokarmu, które umożliwi strawienie owoców i produktów skrobiowych
• ograniczyć cukry złożone oraz produkty skrobiowe umożliwiając ich dokładne trawienie do cukrów prostych i wchłanianie ich już w jelicie cienkim
• dbać o zdrowie żołądka, jelita cienkiego i narządów trawiennych, ponieważ jeśli nie pracują poprawnie, to cukry proste przedostają się do jelita grubego.

Dużo łatwiej jest zapobiegać chorobom, niż je leczyć i w tym celu proponuję już od teraz zacząć stosować pewne zasady i uniknąć groźnej drożdżycy jelita grubego:

• ograniczenie spożywania nadmiernej ilości cukrów prostych i złożonych
• dokładne pogryzienie pożywienia przed połknięciem
• unikanie leków wpływających na zmniejszenie ilości wydzielanych soków żołądkowych i na obniżenie ich kwasoty
• unikanie przyjmowania antybiotyków, sulfonamidów i chemicznych preparatów farmaceutycznych, chemioterapii i radioterapii, preparatów hormonalnych oraz hormonalnych środków antykoncepcyjnych

Skonsultuj się z lekarzem, jeżeli zaobserwowałeś u siebie poniższe objawy drożdżycy jelita:

• silne gazy i wzdęcia całego brzucha
• przelewania i bulgotania w jelitach
• charakterystyczny stolec,na początku twardy, jakby zaczopowany, a potem rozluźniony, aż do wodnistej, cuchnącej biegunki
• delikatny żołądek, czyli reakcja po zjedzeniu pewnych produktów objawiająca się pojedynczymi, piekącymi, luźnymi stolcami lub średnio nasiloną biegunką
• nieprzyjemne, okresowo pojawiające się nieokreślone parcie na stolec, występujące tuż po wypróżnieniu, mogące utrzymywać się kilka godzin.

Możemy się spotkać również z innym bardzo niebezpiecznym schorzeniem jelit, czyli grzybicą ogólnoustrojową. Początkowo ukrywa się pod maską innych chorób takich jak nerwice, alergie, refluks, grzybice paznokci, czy inne. W konsekwencji to stan osłabienia systemu odpornościowego, w którym przestaje on pełnić swoją rolę ochronną przed rozwojem zakażenia grzybiczego i pozwala chorobie obejmować stopniowo kolejne narządy wewnętrzne organizmu. Właśnie w takim stanie osłabienia nieszkodliwy drożdżak Candida przeistacza się w agresywnego, patologicznego grzyba-pasożyta. Proces leczenia grzybicy ogólnoustrojowej jest długotrwały i wymaga wielu wyrzeczeń, ale wyleczenie tej podstępnej i niezwykle niebezpiecznej choroby jest możliwe!

By uniknąć tego typu chorób pamiętaj o:

• właściwej diecie, wykluczającej szkodliwe czynniki
• włączeniu oleju kokosowego oraz masła (oba wykazują działanie przeciwzapalne)
• probiotykach i prebiotykach w diecie, o których pisałam TUTAJ
• zwiększeniu produkcji kwasu solnego (sok z cytryny lub ocet jabłkowy przed posiłkiem w proporcji 1-2 łyżki na szklankę wody)
• picie magicznego rosołu
• dokładne przeżuwanie jedzenia, spożywanie posiłków bez pośpiechu
• nie łączeniu węglowodanów z białkiem
• nie popijaniu posiłków
• umiarkowana aktywność fizyczna
• dbałość o sen